تربیت کودک به شكل شایسته یكی از اصلی‌ترین دغدغه‌های والدین است. از آنجا كه خانواده اصلی‌ترین بنیان اجتماعی محسوب می‌شود، تربیت و پرورش فرزندان می‌تواند مستقیماً آینده الگو و فرهنگ رفتار یك جامعه در ابعاد كلان را تعیین كند. به باور كارشناسان نحوه مدیریت و مهندسی ارتباطات در چارچوب یك خانواده اصلی‌ترین نقش را در استحكام این بنیان كوچك اما حیاتی یك جامعه ایفا می‌كند.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از اطلاعات ؛ ارتباط‌گیری خوب و مثبت كودك با والدین و دیگر اعضای خانواده می‌تواند نقشی جدی در هدایت‌پذیری و تربیت او داشته باشد. از این رو می‌طلبد كه والدین با علم به این موضوع تلاش كنند تا با فرزند یا فرزندان خود بدون ایجاد كوچك‌ترین حس تبعیض‌آمیز ارتباط برقرار كنند و از این رابطه به عنوان پلی برای پی بردن به خواسته كودكان و مدیریت صحیح این نوگلان بهره جویند.
برقرار کردن ارتباط با کودکان از زمان نوزادی به بعد یکی از بهترین و خوشایندترین تجربه ها هم برای فرزند و هم برای والدین است.
شیوه های برقراری ارتباط صحیح با کودک را بدانید
هرچه با کودک خود بیشتر صحبت کنید، مکالمات دو نفره بیشتر داشته باشید، با او بازی کنید کودک شما بیشتر یاد می گیرد. خواندن کتاب، آواز خواندن، پازل بازی کردن با لغات بازی کردن. و با کودک صحبت کردن در حالی که باعث رشد و تقویت مهارتهای شنیداری کودک می شود، دامنه لغات او را نیز افزایش می دهد.
و همچنین یک تعامل و ارتباط نادرست با کودک باعث بروز مشکلات و آسیب های روحی و روانی در او می شود.
یک روانشناس و مشاور با بیان اینکه تعامل نادرست کودک با والدین موجب بروز مشکلاتی از جمله احساس حقارت، عدم اعتماد به نفس و آسیب های روحی و روانی در وی می شود، اظهار داشت:برقراری ارتباط دوستانه با والدین، کاهش لجبازی ها، بیان خواسته و مشکلات از جمله فواید تعامل و گفتگوی صمیمانه کودک با والدین است.
وی افزود:یکی از نکاتی که والدین در ایجاد تعامل با فرزند خود باید رعایت کنند، پیگیری علاقه مندانه مشکل کودک است و اینکه هرگز نباید این مشکلات را کوچک، پیش پا افتاده و بی ارزش بشمارند زیرا موجب بدخلقی، لجبازی و عدم بیان این مسائل توسط او می شود.
اگر ميخواهيم با کودکانمان ارتباط برقرار کنيم بايد به چند نکته اساسي توجه کنيم:
28 اصل برای ارتباط با کودکان
1- كار با كودک، نياز به داشتن صبر و حوصله فراوان دارد و اين که بتوانيم احساسات خود را کنترل کرده و و از كوره در نرويم.
2- كار با كودک، نياز به خود شناسي و خود آگاهي دارد و بايد بدانيم چه انتظاري از کودک خود داريم پس ابتدا خود را بشناس.
3- بايد به احوال کودک خود دانا باشيم و با مطالعه کتب روان‌شناسي وتعليم و تربيت دانش خود را افزايش دهيم.
4- بايد در آن چه که به کودک خود مي‌گوييم صادق باشيم و به آن چه که مي‌گوييم عمل کنيم (اصل صداقت)
5- بايد داراي ثبات عاطفي باشيم و هر لحظه به حالي در نیایم. (اصل ثبات)
6- کودکمان را همان گونه که هست بپذيريم.(اصل پذيرش)
[accordion]مطالب مرتبط: معذرتخواهی کودکان بدون آگاهی[/accordion]
7- طوري با بچه‌ها رفتار کنيم که تا خودشان قوانين و دستوراتي را که ما ميخواهيم انجام دهند و رعايت کنند و اين راه حل خوبي است. آنها مي‌خواهند قوانين و دستوراتي را كه بايد رعايت كنند، درك كنند و البته اين راه‌حل خوبي است تا خودشان محدوديت‌ها و بايد و نبايدها را در نظر داشته باشند.
8- کودکمان را با كودک ديگر مقايسه نكنيم ، بلكه با خودش مقايسه كنيم و بدانيم كه بطور مطلق هيچ كودكي شبيه كودک ديگر نيست. (اصل فرديت)
9- نبايد نظريات خود را به او تحميل کنيم. بايد اجازه دهيم وقتي مي‌خواهد بازي كند يا كتابي براي خواندن انتخاب مي‌كند، خود اسباب بازي و كتابش را انتخاب كند. (اصل خود تصميم گيري)
10- سعي كنيم با ايجاد فضاي اطمينان بخش، رازدار و محرم اسرار كودكباشيم. (اصل راز داري)
11- در كار كردن با كودک سعي كنيم مساوات و عدالت را رعايت كنيم. نبايد فاکتورهايي چون زيبايي، هوش…. احساساتمان را تحت تاثير قرار دهد و تبعيض قائل شويم و به کودک داراي اين فاکتورها توجه بيش از حد معمول، ابراز داريد.(اصل مهار احساسات)
12- هيچگاه به كودک نگوييم: تو ديگر بچه نيستي؛ زيرا او بزرگ هم نيست و بدين ترتيب با گفتن اين جمله در او ايجاد اضطراب مي‌كند. به جاي همه اين حرف‌ها بهتر است دليل انجام دادن كاري يا انجام ندادن كاري را برايش توضيح دهيم.
[accordion]مطالب مرتبط: پیش فعالی در کودکان و اثرات عجیب آن[/accordion]
13- دوست داشتن يا نداشتن کودک ربطي به درست انجام دادن کارش ندارد؛ اگر كودكي كار نادرستي انجام داد، دليل نا درستي آن كار را برايش توضيح دهيم نه اينكه بگوييم: دوستت ندارم و با اين گفته در او ايجاد نا امني و اضطراب كنيم.
14- بايد بين خود و کودکمان فضايي ايجاد کنيم که او بتواند بتواند آزادانه احساسات خود را بازگو کند.
15- در هر فرصتي با كودکمان صحبت كنيم وارتباط كلامي بر قرار كنيم. كودكان سنين پايين را محکم در آغوش بگيريم.
16- نسبت به نياز ها، خواسته ها علاقه‌مندي‌ها و مسائل و مشكلات كودک حساس باشيد و اقدام مناسب به عمل آوريد.
17- براي كاهش اضطراب و حفظ ثبات عاطفي د ميان كودكان ، بين مربيان و كليه كساني كه با كودک سرو كار دارند بايستي هماهنگي وجود داشته باشد.
18- در كار با كودک از تعصب و پيش داوري بپرهيزيد و از بر چسب زدن به كودكان خود داري كنيم.
[accordion]مطالب مرتبط: درون گرایی کودکان عیب نیست[/accordion]
19- به پرسش‌هاي بچه‌ها در صورتي كه پاسخ آنها را مي‌دانيم با صداقت جواب دهيم و در صورتي كه نمي‌دانيم با شهامت بگوييم: «نمي دانم». 20- با هر كودكي مطابق روحيه‌ي او بايد رفتار كرد. پس سعي كنيم روحيه‌ي كودک را بشناسيم.
21- كودک را حتي المقدور در انجام كارهاي مربوط به خودش مشاركت دهيد.
22- ما اگر ميخواهيم بزرگسال را بشناسيم نا گزير هستيم كه كودک را بشناسيم.
23- والدين بايد براي رفتار فرزندانشان حدودي را مشخص کنند و اجازه ندهند فرزندان از آن تعدي کنند.
24- والدين بايد ابزار يا موقعيتي را فراهم آورند تا کودک بياموزد در برابر هر عملي، چه نتيجه‌اي در انتظار اوست.
[accordion]مطالب مرتبط: روش صحیح گفتگو با فرزندان[/accordion]
25- به کودکان به جاي دستور، پيشنهاد بدهيم. اين راه بچه‌ها را از اين شانس كه تصميم‌گيري را ياد بگيرند، محروم مي‌كند.
26- تهديد توخالي و پيشنهاد پوشالي باعث مي‌شوند شانس تشويق كودک و القاي روحيه همكاري را از کودک بگيريم.
27- به عنوان پدر و مادر، گاهي بايد خيلي پرطاقت باشيم.
28- مدير باشيم نه ديکتاتور، هرگز سعي نکنيم کودکمان را با زور و اجبار مجبور به اطاعت و فرمان برداري كنيم، چرا که حتما شكست میخوریم
منبع: آرزو خلقتی
