عده زيادي از والدين كه عموما خودشون تجربه بالا پايين زندگي رو دارن، يكي از دغدغه هاي مهم شون در مورد جووناشونه كه در معرض رابطه هاي عاشقانه قرار گرفتن. اين پدر و مادرها دائما نگرانن كه نكنه فرزندشون وارد رابطه عاشقانه اي بشه كه با تموم شدن رابطه اش، ضربه عاطفي بخوره!
تزریق ترس به فرزندان
دائما تو اين فكرن كه چطور رابطه هاي تضمين شده اي رو براي فرزندشون رقم بزنن؟!به محض اينكه متوجه ميشن كه جوونشون داره وارد رابطه اي ميشه،بلافاصله وارد عمل ميشن و سعي مي كنن گه گاه “با تزريق ترس” به فرزندشون،به خيال خودشون اون رو از افتادن تو دام عاشقي واكسينه مي كنن.
مسئله اينجاست كه ما يادمون ميره به جاي القا ترس،به فرزندانمون ياد بديم هميشه وارد شدن به يك رابطه يعني اينكه خودمون رو در موقعيت “آسيب پذيري” قرار ميديم وهيچ شنا كردني بدون خيس شدن امكان نداره.
تجربه های زندگی فرزندان
آسيب پذير شدن يعني نميشه انتظار داشت دل ببنديم،عاشق بشيم، لطيف ترين احساسات رو تجربه بكنيم و با ظريف ترين بخش روح مون رو به رو بشيم، اما خدشه اي رو تجربه نكنيم و اشك و آه و زخم و دردي نداشته باشيم. در حاليكه، تجربه غم، تجربه شكست، تجربه طرد شدن به همون اندازه بخش لاينفك زندگيه كه تجربه عشق، پيروزي و لذت.
در کنار فرزندانمون باشیم
انگار يادمون ميره ضربه خوردن، شكست خوردن و نرسيدن، بخشي از مسير زندگي رومانتيك شونه، بخشي از واقعيته زندگيشونه. پس بيايم به جاي ترسوندن، سرزنش كردن، كنترل كردن و پليس بازي و مچ گرفتن و مثل راديو از تبعات منفي رابطه هاي عاطفي سخنراني كردن، صميمانه “از تمام جوانب اين مسير” _شيريني ها و تلخي هاش_ بدون غرض حرف بزنيم و بهش اطمينان بديم كه حتي اگر شكست بخوري باز هم من در كنارتم، دوستت دارم و حمايتت مي كنم.
به جاي اينكه با جوون بينوا طوري حرف بزنيم كه اگه به يه مشكلي هم تو رابطه اش بر بخوره كه ما قبلش پيش بيني اش رو كرده بوديم، ديگه روشو نداشته باشه بياد از غم ها و درداش برامون بگه و يا از ما كمكي بگيره و در قبال اتفاق ناخوشايند،اين جمله بسيار مخرب رو بهش بگيم:كه ديدي گفتم!
حرف آخر، پدري و مادري كردن يعني اينكه به فرزندانمون ياد بديم كه در زندگي يا مي بري يا ياد مي گيري.
ازمهم ترين نكات تربيت درست اينه كه با اين باور غلط مبارزه كنيم كه نمي خوايم غم فرزندمون رو ببينيم،شكست و زمين خوردنش رو ببينيم!اگه نخوايم اينارو ببينيم يا فرزندي مخفيكار بار مياريم يا فرزندي ترسو و منفعل!
متن : مهشيد_ابارشي
