قضاوت خود از نگا اگنه دمیه : اگنه دميه Agnes de Mille طراح رقص مشهور آمریکایي، تازه به بزرگترین موفقیت کاریش دست پیدا کرده بود؛ ولی فقط احساس سردرگمی می کرد. اگر شما هم در کارهای خودتون سر درگم هستید و برای کاری برنامه ریزی میکنید و حستون میگه که فوق العاده میشه ولی جواب معکوس میگیرید حتما در ادامه این مطلب رو بخونید.
حالا ببینیم قضيه چی بوده؟
ایشون اوایل کارش، برای یه نمایش باله به اسم “سه باکره و شيطان” طراحی رقص کرد، خودش فکر می کرد کار خوبی از آب در اومده، ولی هیچکس پول چندانی از اون نمایش به دست نیاورد. چند سال بعد باله ی Rodleo رو طراحی کرد که باز هم خودش فکر میکرد يه کار قويه، ولی به شهرت چندانی دست پیدا نکرد.
حالا (بهزاد چاوشی) بیست و هشت هفته س که من دارم هر شنبه تا دوشنبه در این پیج ( organic_minded) مطالبی رو خدمتتون منتشر میکنم. برام خیلی پیش اومده که حسی تقریبا مشابه اگنه دمیه پیدا کنم. فکر میکردم این مطلب خیلی خوبیه، چرا آدما خوششون نیومده؟” یا احساس میکنم یه چیز معمولی نوشتم و بعد میبینم که تبدیل میشه به یکی از محبوب ترین های ماه!
صرف نظر از نتیجه، یه چیزی رو فهمیدم: ما اصولا در مورد کار خودمون قاضی های مزخرفی هستیم! ما نه تنها قاضی های بدی نسبت به کار خودمون هستیم، بلکه اصلا وظیفه ی ما نیست که خودمون رو قضاوت کنیم (قضاوت خود self – judement ممنوع) و در جایگاهی نیستیم که اون رو با کار بقیه مقایسه کنیم.
مسئولیت ما نیست که میزان ارزشمندی يا فایده ی کارمون رو تعيين كنيم. وظیفه ی ما نیست که به خودمون ” نه ” بگیم. بجاش، مسوولیت ما خلق کردنه. اون چیزی رو که برای ارائه در اختیار داریم رو به اشتراک بذاريم. لطفا اجازه ندید این “خود قضاوت گری”، جلوی ادامه دادنتون رو بگیره. حرفه ای ها، حتی وقتی شرايط آسون نیست، به خلق کردن ادامه میدن.
خلق و ایجاد کردن
یادم میاد که در تمام طول تحصيل، معلم برگه های امتحان رو پخش میکرد و به هر دانش آموزان میگفت: حواست به برگه ی خودت باشه. معلم احتمالا فقط میخواست به بچه های هشت ساله ياد بده تقلب نكنن، ولی یک پیام مهم توی این جمله نهفته س “فرقی نمیکنه بقل دستیت چه جوابی به سوال میده. این مسابقه ی توئه. این وظیفه ی توئه که کاملش کنی. پاسخيه که تو باید خلق کنی. اینکه برگه ی تو در مقایسه با یک نفر دیگه چطور به نظر میرسه، مهم نیست. هدف اینه که برگه رو با زحمت خودت پر کنی”. همین رو میشه راجع به شغل فعلیتون هم گفت.
صرفنظر از اینکه روزها تو به انجام چه کاری سپری میکنی، هر روز صبح که بیدار میشی به صفحه ی سفید جدید ، برای پر کردن داری. میتونی اسمتو با لاش بنویسی و اثر خودت رو روش خلق کنی. اگه چیزی که تو روی برگت مینویسی با انتظارات یک شخص دیگه جور در نمیاد، ربطی به تو نداره. اینکه هر کسی اثر تو رو چطور میبینه بستگی به تجربیاتش (که تحت کنترل تو نیست)، سليقه و ترجیحش ( که نمیتونی پیش بینی کنی) و انتظاراتش (که تو معین نمیکنی) داره.
پس خودتون رو قضاوت نکنید یعنی نه در کار و نه در خلق یک ایده قضاوت خود را نباید انجام داد و با ایده و خلاقیت پیش باید رفت تا به هدفی که میخواهی برسی، قضاوت خود خلاقیت و پویایی رو از تو میگیره ولی وقتی هر روز میخواهی چیزی رو ایجاد کنی حالا کسی میپنده یا نه بلاخره نتیجه خواهد داد و تو موفق خواهی شد.
متن از دکتر بهزاد چاوشی
مطالب مرتبط :
در رابطه حدس نزنیم سوال بپرسیم
